zondag 29 juni 2014

Waarom niet?

Mochten jullie het nog niet weten ik ben een redelijke romanticus.
Ik droom graag en het is zo goed als een hobby van mij om allerlei plannen te bedenken in mijn hoofd die ik later wil gaan doen en deze dan zo mooi mogelijk voor te stellen als maar mogelijk is.
Hoewel mijn geest een zee van plannen en dromen is, breken deze golven elke keer weer op een ander deel van mijn gedachten, nuchterheid en zelfkennis.
Ik ben graag thuis. Hoe zou ik ooit écht weg kunnen gaan?
Ik durf niet veel en ben iemand die heel veel waarde hecht aan structuur, hoe zou ik dit alles om kunnen gooien?
Maar op momenten zoals nu, wanneer de vrijheid van een lange zomervakantie recht voor me staat, ik weer een jaar dichter bij mijn VWO diploma ben en mijn dromen nog iets meer lef hebben gekregen dan ze al hadden, op zo'n moment komt er een vloedgolf met de gedachten 'Waarom niet?'.

Tot nu toe, is deze golf nog niet op de rotsen gebroken, hij raast door mijn hoofd.
En om eerlijk te zijn, hoop ik niet dat hij weer intoomt, want waarom niet?

Laat ik wat concreter worden en een beetje van mijn plannen uit de doeken doen.
Plannen, eigenlijk zijn het alleen nog maar dromen en grote fantasieën waar ik echt ongelofelijk enthousiast over ben.
Eerlijk gezegd ben ik niet zo zeker of ik ooit op mijn blog verteld heb over mijn immense liefde voor Engeland, ik kan me bijna niet voorstellen van niet.
Ik tikte even op mijn blog bij het zoekbalkje 'Engeland' in en ja hoor, er waren al meteen 4 artikeltjes waar ik royaal aan het vertellen was over Engeland.
Voor degene die het niet weten zal ik nog een keertje vertellen, deels omdat ik het zo leuk vind.
Ik ben al een heel aantal keren in Engeland geweest en het voelt altijd alsof ik thuis kom. Het is raar want hier in Nederland voel ik me ook geheel thuis, maar toch is Engeland voor mij altijd een soort tweede thuis geweest.
Gezien mijn tante zich daar gevestigd heeft al zo'n 10 jaartjes terug komen wij geregeld bij haar op bezoek. Meestal zien we haar een keer per jaar en als ik geluk heb gaan wij dan naar haar toe.
Na een half jaartje weer gewoon thuis geweest te zijn begint het mij altijd onwijs te kriebelen. Ik wil weer naar Engeland. Ik mis het dan gewoon.
Afgezien van het land met al zijn charmes en flaws ben ik verliefd geworden op de taal.
In het Nederlands kunnen we zinnen al zo mooi maken door alliteratie of assonantie waardoor ze vloeiend van je tong zo de lucht in vliegen en iemand anders verblijde met de schoonheid van de zin op zichzelf, maar in het Engels krijgen deze zinnen nog een extraatje. Een soort klasse. 
Wanneer cadeautjes leuk ingepakt zijn hebben ze naar mijn gevoel altijd meer waarden dan wanneer ze zo gegeven worden zonder een papiertje of strikje eromheen.
Nederlands is het cadeautje en Engeland het strikje. Het maakt het spreken en het praten gewoon mooier, zonder enige moeite.
Nu is het idee al vaker in mij opgekomen, waarom ga ik niet in plaats van hier in Nederland 'Engelse taal en cultuur' in Engeland iets studeren?
Telkens hield iets me tegen om echt door te gaan en van deze gedachten een redenering en een plan te maken. Waar het door komt dat het balletje is gaan rollen kan ik niet vertellen, maar het begon weer te kriebelen. 
De gedachten 'waarom niet?' komt bij mij niet heel vaak voor. Meestal is het zo dat ik zelf genoeg redenen weet waarom niet.
Ik heb altijd al het gevoel gehad dat ik in Engeland een tijdje zou wonen, via mijn studie, werk noem maar op. Alsof het zo moet zijn.
Maar nu komen allerlei situaties zo mooi samen dat ik het gevoel heb dat mijn tijd in Engeland misschien wel dichterbij is dan ik me ooit had kunnen voorstellen.
Over het algemeen heb ik al geen idee van wie de mensen zijn die mijn blog lezen. Laat staan waar ze zich ergens in hun leventjes begeven, ik neem aan dat ze rond mijn leeftijd schommelen.
Wanneer mijn huid later net zo dun en getekend is als perkament, wil ik een verhaal kunnen vertellen. Een verhaal over het algemeen, niet specifiek naar Engeland gaan. Het liefst aan mijn kleinkinderen net zoals mijn oma mij verhalen vertelde.
Ik wil dat ze luisteren en dat ze er een boodschap uit oppikken dat ze gewoon moeten doen waar hun hart ligt. Hoe meer mensen mij vertellen dat in de culturele kant geen werk is, hoe meer ik weet dat ik daar heen wil.
Ik ben niet technisch, economisch of biologisch aangelegd. Bèta is de foute kant voor mij. Ik wil de kant van de kunst, creativiteit en de cultuur op. 
Once in a while krijg ik zo'n energieboost en dan weet ik precies wat ik wil. De boost is momenteel aangekomen en dendert als een wervelstorm van zelfvertrouwen en enthousiasme door mijn lijf. De timing had beter kunnen zijn gezien er een proefwerkweek voor de deur staat, maar het maakt me op het moment niet zoveel uit.
Ik spreek voor mezelf, omdat ik het van andere natuurlijk niet weet, wanneer ik zeg dat ik in een geweldige positie sta. Ik heb de kansen en de mogelijkheden om mijn dromen uit te laten komen en ik kan dus ook nog heerlijk twee jaar lang dromen en van dromen veranderen.
Het gene wat het dromen zo leuk maakt is dat het vaak dingen zijn buiten je comfortzone, je weet niet hoe het zal gaan, wat je er zelf nou precies van vindt en of de realiteit wel aan de verwachtingen van je droom voldoet.
Ik ben bereid het te proberen en ik denk dat iedereen gewoon moet blijven dromen tot de puzzelstukjes van jouw leven zo in elkaar steken dat je er perfect op in kan haken met jouw grote wens.
Ik heb ondertussen hier en daar eens gegoogeld en heb een studie aan de universiteit van Norwich gevonden, 'School of Literture, Drama and Creative writing'.
Het moge duidelijk zijn dat ik ben verkocht, maar ik heb nog 2 jaartjes op het VWO om te dromen en te plannen in mijn hoofd. Misschien eindig ik gewoon hier in Nederland nog geen 50 km van mijn originele dorpje af, maar misschien, heel misschien zit ik wel overzee in Norwich, in een klein cafeetje te genieten van een kopje thee en het geluid van het heen en weer praten met klanken met strikjes eromheen.

Waarom niet?

Lots of love,

Ps. Ben jij iemand, of ken jij iemand met ervaring op het gebied van studeren in het buitenland zo direct naar je middelbare school? Ik sta altijd open voor tips of verhalen over hoe het was! Mail me of reageer op dit artikeltje, ik zal altijd antwoorden!

-Alle foto's uit deze blogpost zijn genomen in the United Kingdom genomen, helaas kan ik niet zeggen dat ik ze zelf geschoten heb. Naar wie de credits wel moeten geen idee, maar er is iemand zo lief geweest om ze op deze tumblr pagina onder elkaar te zetten voor mij.-

Geen opmerkingen: